مدح و ولادت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
قرار شد که بـیـایی چراغ دین بشوی به روی چمبر ایمان و دین نگین بشوی شکفتن تو خبر بر همه جهان داده است که دلنوازترین گل به باغ دین بشوی خدا تو را به حرم میهمان خود فرمود که محرم حرم رب العـالـمـین بشوی تو لب به خواندن قرآن گشودی و دیدند که آمدی نـفـس خـتـم مـرسلین بشوی تـو آمـدی کـه بـه راه تـجـلـی اســلام امین و مـحـرم پیـغـمـبر امـین بشوی رسیـده‌ای ز جـنان تا برای اهل یقین شکوفـه‌بـارترین گـلـشن یـقـین بشوی سعادتی است برای بشر که چندین سال چنین بیایی و مهمان در زمین بشوی تو آمدی که به باغ شرافـت و توحـید نسیم مـرحـمت رحـمت آفـرین بشوی کـلـید بـاغ بهـشت است در کـفـت اما بناست ساکـن کـاشانه‌ای گـلین بشوی پس از پیمبر رحمت تو را خدا می‌خواست امیـر مـلک تـمـامی مسـلـمـین بشوی به قـاف منـزلت تو نمی‌رسد جـبرئیل خـدا اراده نـموده که بی‌قـرین بـشوی قـسـم به جـلـوۀ تـقـوا که آمـدی مـولا طـلایـه دار سحـرگـاه مـتـقـین بـشوی اراده کـرد خــدا تـا یـدالـهـش بـاشـی که دست لطف الهی در آستین بشوی «وفایی» از سر اخلاص آرزو دارد شفـیع اهل یقـین روز واپـسین بشوی |